Hindi biro ang umakyat sa Mt. Everest, ang pinakamataas na bundok sa mundo na may taas na 8,850 metro—tatlong beses ang taas ng Mt. Apo. Pero nitong nakaraang buwan, tatlong Pinoy na naman ang nakaakyat sa tuktok nito: Jeno Panganiban, Ric Rabe, at Miguel Mapalad. Sila na ngayon ang pinakabagong miyembro ng eksklusibong listahan ng 11 Pilipinong nakasampa sa summit ng Everest.

Para kay Jeno, ito ang “pinakamatinding karanasan” sa buong buhay niya.

Mula Curiosity Hanggang Everest

Nagsimula lang sa simpleng hilig sa pag-akyat ang lahat para kay Jeno noong college pa siya sa La Salle. Mula Mt. Talamitam sa Batangas, naging tuloy-tuloy ang pag-akyat niya hanggang sa halos lahat ng bakasyon at sick leave niya ay nauubos sa pag-climb.

“Nahihiya na ako sa boss ko. Pero yun na talaga ‘yung passion ko,” ani Jeno.

Nais niya sanang gawin ang Himalayas bilang “graduation climb” — pero nang makita niya ito, bigla na lang niyang naisip: “Tawag ng bundok ‘to.”

Paghahanda at Pag-akyat

Bago sumubok sa Everest, nagsanay muna siya sa Nepal at inakyat ang mga kalapit na bundok. Noong 2024, naakyat niya ang Mt. Manaslu (8,163m), kung saan niya unang naranasan ang paggamit ng oxygen tank at ang tinatawag na “dead zone.”

Noong May 17, 2025, sinubukan na niyang abutin ang Everest summit — mag-isa, dahil nawalan ng malay ang kanyang Sherpa guide.

“Lakad lang ako nang lakad. Isang hakbang, isang inhale at exhale lang ang focus ko.”

At habang paakyat siya, nasilayan niya ang pinakamagandang pagsikat ng araw sa kanyang buhay — habang mas mataas pa siya sa mga ulap at bundok, at nakita pa ang curvature ng Earth.

“Sa sandaling ‘yon, ako na ‘yung nasa pinakamataas. Above all things, above all people.”

Iwinagayway niya ang bandila ng Pilipinas sa tuktok, pero hindi doon natapos ang laban. Pababa, naranasan naman niya ang snow blindness — puro puti lang ang nakikita niya, at tanging kulay orange ng lubid ang kanyang gabay.

Payong Pang-Everest

Ang payo niya sa mga gustong sundan ang kanyang yapak:

“Magbaon ng mahabang-mahabang pasensya. Hindi lang lakas ang kailangan. Dapat handa ka — pisikal, emosyonal, at pinansyal.”

Hindi raw niya mararating ang tagumpay na ito kung wala ang buong suporta ng kanyang pamilya, na kahit natatakot, mas pinili siyang palakasin.

“Sobrang loved ako, sobrang swerte ko.”

Sa tuktok ng mundo, si Jeno ay hindi lang mountaineer — kundi isang inspirasyon sa bawat Pilipino na nangangarap ng imposible.