Nagpatrolya na ang militar sa Kathmandu, Nepal matapos ang pinakamatinding kaguluhan sa bansa sa nakalipas na mga dekada. Nagsimula ang kilos-protesta laban sa korapsyon ngunit nauwi ito sa sunog at karahasan — nasunog ang parliament at ilang gusali ng gobyerno, sinira ang bahay ng mga politiko, at napilitang magbitiw ang punong ministro. Sa loob lamang ng dalawang araw, umabot sa 30 ang namatay at higit 1,000 ang nasugatan.
Mariing itinanggi ng mga kabataang Gen Z, na nanguna sa protesta, na sila ang may kagagawan sa karahasan. Giit nila, “hijacked” umano ang kanilang pagkilos ng mga opportunistang sumakay sa galit ng taumbayan. Sa kabila ng curfew at checkpoints, may mga kabataang tumulong sa paglilinis ng lansangan bilang pagpapakita na nananatiling mapayapa ang tunay na diwa ng kanilang pagkilos.
Ayon sa mga lider-estudyante, handa silang makipagdayalogo sa militar at kasalukuyang binubuo ang bagong listahan ng kanilang mga panawagan. Nanawagan din ang hukbo na ang sinumang mananamantala para sa panununog at pandarambong ay mahigpit na papanagutin.
Nagsimula ang galit ng publiko nang ipagbawal ng gobyerno ang 26 social media apps tulad ng Facebook at WhatsApp — bagay na agad binawi ngunit nagsindi ng mas malawak na sentimyento laban sa elitistang pamahalaan. Lalo pang uminit ang sitwasyon matapos masawi ang 19 katao sa unang araw ng engkwentro. Sa sumunod na araw, muling nagkaroon ng pagkamatay at nasunog pa ang opisina ng Nepali Congress Party, bahay ng dating punong ministro, at mismong gusali ng parlamento.
Habang nananatili ang tensyon, marami pa ring Nepali ang umaasa na magbubunga ito ng pagbabago at mas malinis na pamamahala. Ngunit may agam-agam na ang kilusan ay sinasamantala ng mga “infiltrators” na may sariling interes — bagay na kinumpirma rin ng militar.