Limampung taon ang nakalilipas, ang pinakakatakutang pelikulang horror sa kasaysayan ay magbabalik sa mga sinehan, kung saan ang pandaigdigang mga manonood ay inantig sa isang hindi-matatawarang takot na nagpalindol sa kanilang kalooban. Bida dito sina Ellen Burstyn, Max von Sydow, at ang baguhang si Linda Blair, at ito ay naging isang makasaysayang yugto sa horror na nagbago sa genre at karanasan ng mga manonood ng sine.

Ngayon, isang bagong kabanata ang nagsisimula.

Mula sa Blumhouse at direktor na si David Gordon Green, na nagbukas ng bagong pananaw sa pagkabuhay muli ng Halloween franchise, dumarating ang “The Exorcist: Believer.” Ang bagong pelikula ay nagmumula sa isang panibagong simula na dadalhin ang mga manonood sa pinakamalalim na pusod ng di-maisasalaysay na kasamaan.

Mula nang mamatay ang kanyang buntis na asawa sa isang lindol sa Haiti labing-tatlong taon na ang nakakaraan, si Victor Fielding (Tony winner at nominadong Oscar na si Leslie Odom, Jr.; One Night in Miami, Hamilton) ay nagpalaki sa kanilang anak na si Angela (si Lidya Jewett, mula sa Good Girls) nang mag-isa.

Ngunit nang mawala si Angela at ang kanyang kaibigang si Katherine (baguhan na si Olivia O’Neill) sa gubat, at bumalik tatlong araw pagkatapos na walang alaala kung ano ang nangyari sa kanila, ito ay nag-ugma ng mga pangyayari na magpapilit kay Victor na harapin ang kaharian ng kasamaan at, sa kanyang takot at desperasyon, hanapin ang tanging tao na buhay pa na nakakakita ng ganitong uri ng mga pangyayari: si Chris MacNeil.

Sa unang pagkakataon sa loob ng limampung taon, ang Oscar winner na si Ellen Burstyn ay bumalik sa papel ni Chris MacNeil, ang babae na gumalaw ng langit at lupa para iligtas ang kanyang anak na si Regan (si Linda Blair) mula sa isang hindi-maisasalaysay na kasamaan noong 1973.

“Sa loob ng 50 taon, marami nang karanasan si Chris,” sabi ni Burstyn, “At iniisip ko, ‘Sino na nga ba siya ngayon? Anong mga karanasan ang nangyari sa kanya sa mga 50 taon na iyon, at paano ito nakakaapekto sa kanyang pagkatao ngayon?’ Ito ay nagpapahayag sa akin sa aspetong pangkreatibo. Sa anumang sandali ng oras, tayo ay kabuuang bunga ng lahat ng mga nangyari sa atin at kung paano ito naging bahagi ng ating pagkatao. Ito ay isang nakakagimbal na hamon na masiyasat.”

“Ang orihinal na Exorcist film ay naging pangunahing obra noong kanyang panahon, at nais naming gawing parangal ang pelikulang ito sa pamamagitan ng pagsasalaysay na ito,” sabi ni producer Jason Blum. “Limampung taon na ang nakakaraan, at libu-libong pelikulang horror ang nai-release mula nang “The Exorcist,” kaya para sa amin, ito ay tungkol sa pagbabalik sa isang nakakadiring at orihinal na kwento.”

Habang ineksplora ng orihinal na pelikula noong 1973 ang pang-aalipin ng demonyo mula sa pangunahing perspektibang Katoliko, ang “The Exorcist: Believer” ay naglalaman ng iba’t ibang pananampalataya sa paglaban upang iligtas ang dalawang batang babae.

“Ang aking mga pagsisikap sa pelikulang ito ay upang gawin itong isang usapan tungkol sa hindi alam,” sabi ng direktor na si David Gordon Green.

“Ang pelikula ay tumatalakay sa kahinaan ng pagiging magulang kapag mayroon kang anak na may hindi maipaliwanag na karamdaman. Kung paano mo haharapin ang ganitong krisis ay nakabatay sa iyong sariling sistema ng pananampalataya: kung ikaw ay isang pamilya na maka-Baptist o isang pamilya na hindi naniniwala sa Diyos, o isang pamilya na umaasa o may malalim na pag-aalinlangan sa mundo ng medisina.”