Akala ng marami, ubos na ang enerhiya at inspirasyon ni Taylor Swift matapos ang matagumpay na Eras Tour na kumita ng mahigit $2.1 bilyon sa ticket sales pa lang. Idagdag pa ang kanyang masayang relasyon kay NFL star Travis Kelce, at tila wala nang lugar para sa mga pusong sugatan—na madalas na pinagmumulan ng kanyang mga hit songs. Ngunit muli niyang pinatunayan na mali ang lahat ng pagdududa.
Noong Oktubre 3, inilabas ni Taylor ang kanyang bagong album na “Life of a Showgirl”, at agad itong nagbenta ng mahigit 2.7 milyong kopya sa unang araw—isang bagong rekord sa kanyang karera. Maraming kritiko ang naniniwala na ito na ang pinakamahusay niyang obra sa halos dalawang dekada sa industriya.
Sa album na ito, ramdam ang saya at kapanatagan ni Taylor. Wala na ang madilim na tono ng Midnights o The Tortured Poets Department—ang Showgirl ay punô ng positibong enerhiya at masiglang tunog, mula sa pop at synth hanggang sa ballad at rock.
Binubuksan ng “Fate of Ophelia” ang album sa isang sayawing awitin tungkol sa pagligtas sa sarili. Kasunod nito ang “Elizabeth Taylor,” isang makinis na komentaryo sa marangyang buhay ng mga sikat. Sa “Opalite,” tumataas ang enerhiya at saya sa isang rock-inspired na track na itinuturing ng marami bilang pinakamagandang kanta sa album.
Kasama rin ang iba pang paboritong awitin tulad ng Father Figure, Eldest Daughter, Actually Romantic, Cancelled, at ang title track na duet nila ni Sabrina Carpenter. Ang bawat kanta ay dumadaloy nang natural—parang walang pilit, kundi puro kasiyahan sa paglikha.
Kung may bahagyang puna man, ito ay ang paggamit ni Taylor ng ilang salitang maaaring hindi angkop para sa mas batang tagahanga. Ngunit bukod doon, ang Life of a Showgirl ay isang makulay at buhay na patunay na nasa rurok pa rin ng kanyang talento si Taylor Swift—hindi bilang pusong wasak, kundi bilang isang babaeng masaya, matagumpay, at inspiradong muli.