Masayang ginagampanan ni Coleen Garcia ang kanyang papel bilang ina kay Amari, kanyang 3-taong gulang na anak kasama ang kanyang asawang si Billy Crawford. Ang kasiyahan na makita ang kanyang anak na lumaki at mag-develop ng kanyang personality pati na rin ang mga bagong kakayahan ay labis na nagpapabawas sa kahit anong nararamdaman na kakulangan.

“Ang paglalakbay na ito bilang magulang ay nakakexcite at nakakabigla. Ito ay tulad niyan sa bawat yugto, pero ang pinakamalaking hamon ay kung paano tayo makipaglaban sa ‘mom guilt.’ Hindi ko iniisip na ito ay mawawala—ito ay labas sa ating kontrol,” sabi ni Coleen sa paglulunsad ng isang milk formula sa isang mall sa Quezon City noong nakaraang Sabado.

Ang “mom guilt” ay isang tawag para sa mga nararamdamang guilt at hiya ng mga ina na sa tingin nila ay hindi nila natutupad ang kanilang sariling o ng ibang mga inaasahan sa kanila bilang mga magulang.

Sinabi ni Coleen na ito ay nagmumula sa mga kahinaan ng isang tao, kaya’t mahalaga na palakasin ang iyong sarili at paligiran ang sarili mo ng isang mabuting grupo ng suporta.

“Mayroong maraming positibong aspeto, panalo, at mga magandang bagay sa pagiging isang ina. Kailangan mong harapin ito nang buong tapang, o kung hindi ay maiipasa ito sa susunod na henerasyon. Gusto kong maging mabuting halimbawa sa aking anak,” dagdag pa niya.

Sinabi ng mga espesyalista sa panel sa Enfagrow event na ang access sa mga gadgets ay dapat na limitahan sa isang oras kada araw para sa mga bata na 2 taon gulang pataas. Sa mga weekend, inirerekomenda na tatlong oras idealmente.

Sinabi ni Coleen na bagamat alam niya ang rekomendasyong ito tungkol sa oras ng screen, bilang isang magulang, ito ay tungkol sa pagpili kung ano ang pinapanood o may access ang kanyang anak.

“Ang teknolohiya ay nasa lahat. Si Amari ay huli sa pagsasalita [kaya’t pinili namin ang mga online na palabas na makakatulong sa kanya]. Mayroon ding mga ’emergensya’ na sitwasyon tulad ng sa mga flights na kailangan namin siyang mapre-occupy. Ang teknolohiya ay hindi dapat tingnan bilang negatibo, ngunit kailangan pa rin natin alagaan kung ano ang pinapanood ni Amari,” aniya.

Ang hands-on na ina ay sinabi na kapag sila ay naglalakbay bilang pamilya, tiyakin niyang mayroong maraming mga aktibidad na ginagawa sila nang magkasama.

“Mahal na mahal ni Amari ang mga tren at mga bus, kaya noong kami ay nasa Paris, sasakay kami ng mga bus at tren. Siya ay nae-expose sa iba’t ibang lugar, mga tao, at mga sitwasyon—kabilang na ang mga pangkaraniwang gawain, tulad ng pag-aayos ng mga pinggan. Maaaring tumagal kami ng mas matagal sa pagganap ng mga gawaing-bahay, ngunit magiging kaalaman din ito para sa kanya.”

Kapag oras na upang magsipilyo ng ngipin si Amari, pinapabayaan ni Coleen na siya mismo ang magsimula bago siya sumunod upang matiyak na walang bahagi ng kanyang ngipin ang malalampasan.

“Wala itong “parenting” na libro. Ito ay tungkol sa pagtuklas kung ano ang gumagana habang tayo ay patuloy na nag-aaral,” sabi niya. “Bigyan natin ng respeto ang iyong anak bilang isang tao, bilang isang tao. Payagan natin silang magtanong kung bakit ganito ang mga bagay, kung bakit may mga patakaran. At turuan natin silang kung paano prosesuhin ang kanilang emosyon.”